Η φυλή των Αθηναίων

Όχι. Δεν αναφέρομαι στους αρχαίους. Για το νεοέλληνα Αθηναίο λέω, που τριακόσιες πόσες μέρες το χρόνο δηλώνει πρωτευουσιάνος. Κι ύστερα, έρχεται το Πάσχα και θυμάται τις ρίζες του και το νησί.

Και σ’ αυτό το παντέρμο το νησί επιλέγει να εκδράμει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, ενθυμούμενος φίλους, γνωστούς, ξαδέρφια και μπαρμπάδες. Πακετάρει τα νεύρα του, τα γκάζια του και, αναλόγως ηλικίας,  παιδιά, σκυλιά, γατιά ή τη νέα του γκομενοκατάσταση και, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις (και προλάβεις να ξετσιμπλιαστείς σαν άνθρωπος) καταφτάνει στο λιμάνι όπου οφείλεις να τον αναμένεις με ενθουσιασμό δεκάχρονου στη Ντίσνεΰλαντ (καταπίνοντας χασμουρητά και σιχτίρια για την πρωινή έγερση και τον καφέ που δεν ήπιες).

Εννοείται πως την προηγούμενη έχεις κάνει το σπίτι ανάστα ο Θεός και τη Βέφα να χάσει το χρώμα της με τα καλούδια που έχεις ετοιμάσει για τους υψηλούς (αυτο)προσκεκλημένους.

Οι οποίοι, ήδη μετά τα διόδια της Κορίνθου και τον Ισθμό έχουν αφήσει πίσω το δυαράκι στα Πατήσια και τη θέα στον ακάλυπτο και με σουφρωμένα χείλη σημειώνουν ελλείψεις στις παροχές του ταπεινού ουκογενειακού σου μπεντ εντ μπρέικφαστ. 

Κι ενώ εξακολουθείς να μην έχεις πιεί καφέ, ένας καταιγισμός ερωτήσεων σε πρώτο πληθυντικό σου αποκαλύπτουν την τραγική πραγματικότητα των επόμενων ημερών. Οι όποιες επαγγελματικές σου υποχρεώσεις και η προσωπική σου ζωή έρχονται σε δεύτερη μοίρα, διότι έχεις να φροντίσεις που θα πάμε, τι θα φάμε, ποιον Επιτάφιο θα ακολουθήσουμε, σε ποιο ξωκκλήσι θα κάνουμε Ανάσταση. Και πιστέψτε με, είναι ύπουλος αυτός ο πληθυντικός και διόλου παρεΐστικος – κι όποιος θέλει αποδείξεις ας τσεκάρει το instagram και τα check in στο facebook.

Αγνοώντας κακιασμένα σχολιάκια για την απουσία μηχανής Nespresso (θα μου τη φέρει ο Κλούνεϊ μανίτσα στην επόμενη βίζιτα), θα βάλεις το μπρίκι και θα ψήσεις έναν ελληνικό. Διπλό και σκέτο. Θα στρίψεις τσιγάρο και θα μετρήσεις αντίστροφα τις ώρες μέχρι τη Δευτέρα του Πάσχα. Την υπέροχη, μαγική στιγμή που θα φορτώσουν το αμάξι με τα βαλιτσοειδή τους, το λάδι και τη φέτα απ’ το χωριό και θα σου αδειάσουν τη γωνιά.

Παρεπιπτόντως, τον Αύγουστο που θα ξανάρθουν λέει, θα λείπω. Έχω κλείσει για Μαλδίβες. Με τον Κλούνεϊ.